Damiir Xumo!

Saturday, September 27, 2014

HORDHACA BUUGGA CUSUB EE " MAARAYNTA SHAQAALAHA & SHAQADA".

All rights reverved@ MAARAYNTA SHAQAALAHA & SHAQADA
Buuggani waxuu ku saab sanyahay ama ka hadlayaa “Maraaynta Shaqaalaha iyo Shaqada” ee Afka qalaad lagu yiraahdo. “ Human Resource Management”, Buugga ayaa si qoto dheer u sharxaya dhamaan qodobadda ugu muhiiim ee aan isleeyahay waa in lagu hadlo waa daruuri, Waxaa sidoo kale buuggan uu xanbaarsanyahay faa’idooyin weyn,  asagoo ku qoran luuqadda Afka-Soomaaliga. Waa markii ugu horeeysay oo buuggan xanbaarsan mowdhuucan oo kale lagu qoro aflka Soomaaliga.


Barashada cilmigaan “ Maaraynta Shaaqalaha iyo Shaqada “ ayaa ah mid ku cusub barashadisa soomaalida, inkastoo dhawanahaan barashadiisa laga bilaaway qeybo ka mid ah Jaamacaddaha dalka.


Buuggan ayaa waxuu ka caawin donaa arday badan oo ku jahwarer sanaa barashada madadaan iyo fahanka waxa ay quseeyso iyo ahmiyadda u leedahay inuu qofka soomaliga ah barto, In kastoo dalka qaabka shaqaaleysiinta uu iska yahay mid ku saleeysan qaab waji garasho ah oo mesha ay ka baxday hanaankii xulashada iyo shaqeeysiinta ee ku saleeysnaa aqoonta qofka uu leeyahay shaqada uu markaas doonayo, ayadoo aan loo fiirineeynin qofka uu yahay iyo meshaa uu kasoo jeedo.


Ujeedka ugu dhalisay inaan buugan qoro ayaa ah markii aan arkay qaabka lagu saleeyo kala xulashada dadka shaqadoonka ah, Xaquuqda shalaaha leyihiin iyo mida lagu leeyahay ee shaqada iyo sidii looga hortagi lahaa dhamaan arimahaas iyo caqabadaha kale  ee mudada soo jiray, Markii aan arki shirkadaha dalka ka jira oo haba yaraatee aanan laheeyd qaab siyaasideed u dagsan ee lagu kala xulo goobta shaqada iyo shaqadoonka soomaaliyeed ee wax soo bartay, iyo sidii looga faa’ideeysan lahaa aqoontaaas dhinaca wanaagsan.

MOHAMED KALAFOGE

Friday, September 5, 2014

XAGEE KU DANBEEYSAY SHARAFTII SOOMAALIYA..?



Runtii waxa igu qasbay inaan su’ashaan idin weydiiyo ayaa waxay tahay, Markaan arkey dhacdooyin badan, sidoo kalane aan u soo joogay waqti igu filan oo aan ku fahmi karo dhibaatada dadka soomaaliyeed heysata.

Waxaan had iyo jeer maqalnaa in dadka soomaaliyeed ku dhibanyihiin qurbaha, dhibaato badane loogu geeysto waddama ku noolyihiin iyo sidoo kale meelaha aduunka ugu kala safraan.
Dhacdadii ugu danbeeysay ee shacab soomaaliyeed lagu bahdilo waxaay ka dhacday dalka Kenya, Dad aan waxbo galabsan oo sharciigii dalka heysta maalin cad loo sheegay in dalka iskaga baxaan.

Hadaba, Aniga shaqsi ahaan dhibaatadas bahdilaada ah ee lagu beegsado. waxay igu qabsatay waddan ka mid ah dalal aan ku sheegno inaan saxiibo nahay..!, waa dalka Uganda, dhacdadaan waxaay ugu dhacday sanadkii hore 2013.
Markii diyaaradii aan saarnaa soo caga dhigatay garoonka Entebbe ee magaalada Kampala u jira qiyaas ahaan 30KM, ayaa sida caadiga ah waxay dadka waxay u kala  baxeeyn qeybo kala duwan, Sida dadka dalka u dhashay oo saf wada gala, Dadka ka sooo jeeda wadamada la isku dhaho East African Community oo saf noqda iyo dadka u dhashay dalalka ee caalamka oo Soomaaliya ka mid tahay meel qura saf ka gala.

Qof waliba marka laga reebo dadka dalka u dhashay waxuu horay kasoo qaatay warqada VISA-ha lagu dalbado, Isla markaane kusoo qoray dhamaan waxii macluumad ah ee laga doonayey, waxaa loo soo dhaqaaqay dhakaas iyo sargaalka qaabilsan socdaalka iyadoo saf dheer lagu jiro, qof walibane markiisa sugaya inuu dhiibto Passport-kiisa iyo warqada VISA-ha oo isla socda.

Hadaba waxa la soo garaay xiligi aan dhibaan lahaa Passport-keyga iyo warqada Visa-ha, Markii aan is dultaagay Sargaalkii qeyba socdaalka qaabilsanaa oo aan u dhiibay intaan kor kusoo sheegay ayaan waxaan kala kulmay runtii soo dhaweeyn ka duwan qaabkii dadkii iga horeey ee cadaanka iyo madoowga lahaa loo soo dhaweeyey, waxaan halkaas ka dareemay in dhamaan dadka kale ee aan safka ku wada jirnay dhamaan si wanaagsan loo soo dhaweeyey. isla markaane howshodii loo fududeeyey, sababtoo ayadoo lagu ixtiraamayo dowladaha dalkooda oo heerkaas gaarsiiyey in dadkooda sidaas loola dhaqmo.

Sargaalkii waxuu si xanaaq ku dheehantahay u fiirshay Passporkeygii iyo meshaan ka imaaday, waxuu igu dhahay maxaad ka qabaneeysay Pakistaan oo ah meshaan ka imaaday? waxaan u sheegay inaan arday ahay, waxyar ka dib sargaalkii waxuu iisheegay in dadka soomaalida ah qol yar oo meel udhaw ku yaalay soo maraan marka hore, anigane halkaas aan iska xaadiriyo.

Markii aan isku dayey inaad weeydiyo sababta aan aniga halkaas u tagayo, isla markaana dadka kale meshaan oo kaliya usoo marayaan, waxuu igu dhahay hadii aadan meshaas tagi waxaad weeyni doontaa inaad hesho visa-ha dalka aad ku gali laheyd.
 
Lasoco Qeybta 2-aad.
 
W/Q: Mohamed Kalafoge

Thursday, September 4, 2014

10 things I hate about being a foreigner in Karachi

Magaalada Karachi ee Pakistaan


1. The staring. From the moment you get out of the airport, wherever you are, whether it is a McDonald’s restroom or browsing in the bazaars, the constant staring makes you feel as if there is some deformity on your body or a target  on your face. Have you suddenly turned into the Bride of Wildenstein?
2. Loadshedding. The novelty of using the lavatory in the dark whilst the guard feebly attempts to get the generator working quickly wears off. And the sudden beaming of mobile phone lights at an aunty’s dinner party is not because you were about to rock out.
3. The language barrier. The blank faces as you mime and act your way through the day makes one realise why drama school didn’t work out. It can be infuriating to get responses like, “Aap apna mun dhona chahein gi?” after trying to mime that you wanted a drink.
4. The humidity. No, I don’t want to get my hair blow dried. Trust me, as soon as I go outside you’ll wonder whether I have even heard of a hair salon.
5. “Buzzzzz….buzzzzzzz”. The non-stop swatting away of the aggravating creatures that are mosquitoes. New research suggests extinction of mosquitoes would not have major detrimental effects to any ecosystem so do away with them already. Forget malaria, I just don’t like the whole “Hey, I’m rocking the bubonic plague” look.
6. Time management. The laid back attitude of Karachiites in making a plan. And if you dare to make plans the incredibly ridiculous need to be available at the drop of a hat, since 2 pm could mean 3, 4, 5 or 6 pm.
7. Traffic. Only in Karachi could driving over pavements to get from point A to B in a non-emergency be par for the course. And the resulting barrage of profanity directed at pedestrians is, of course, considered reasonable.
8. The belief that because you were born in a Western country you are a complete coconut (brown on the outside but white on the inside). Yes, I know what a “s-h-a-l-w-a-r k-a-m-e-e-z” is thank you very much and I do not require cutlery to eat a roti.
9. Special prices. “Baji, for you I do discount…urrrmm 750.” The ridiculous attempts to rip you off as a foreigner. I’ll take a rain check on that ‘special treatment’. The cheesy smiles and broken English won’t get you anywhere!
10. Not good for the waistline. Life in Karachi revolves around food. Aunty jees forcing you to try anything and everything even when you’ve said “no, thank you” ever so sweetly. But after forcing everything edible down your throat, they are also the first to comment on your bulging hips: “Hai, tum aaj kal kaafi healthy lag rahi ho!”

Sources: Express Tribune

Saturday, September 27, 2014

HORDHACA BUUGGA CUSUB EE " MAARAYNTA SHAQAALAHA & SHAQADA".

All rights reverved@ MAARAYNTA SHAQAALAHA & SHAQADA
Buuggani waxuu ku saab sanyahay ama ka hadlayaa “Maraaynta Shaqaalaha iyo Shaqada” ee Afka qalaad lagu yiraahdo. “ Human Resource Management”, Buugga ayaa si qoto dheer u sharxaya dhamaan qodobadda ugu muhiiim ee aan isleeyahay waa in lagu hadlo waa daruuri, Waxaa sidoo kale buuggan uu xanbaarsanyahay faa’idooyin weyn,  asagoo ku qoran luuqadda Afka-Soomaaliga. Waa markii ugu horeeysay oo buuggan xanbaarsan mowdhuucan oo kale lagu qoro aflka Soomaaliga.


Barashada cilmigaan “ Maaraynta Shaaqalaha iyo Shaqada “ ayaa ah mid ku cusub barashadisa soomaalida, inkastoo dhawanahaan barashadiisa laga bilaaway qeybo ka mid ah Jaamacaddaha dalka.


Buuggan ayaa waxuu ka caawin donaa arday badan oo ku jahwarer sanaa barashada madadaan iyo fahanka waxa ay quseeyso iyo ahmiyadda u leedahay inuu qofka soomaliga ah barto, In kastoo dalka qaabka shaqaaleysiinta uu iska yahay mid ku saleeysan qaab waji garasho ah oo mesha ay ka baxday hanaankii xulashada iyo shaqeeysiinta ee ku saleeysnaa aqoonta qofka uu leeyahay shaqada uu markaas doonayo, ayadoo aan loo fiirineeynin qofka uu yahay iyo meshaa uu kasoo jeedo.


Ujeedka ugu dhalisay inaan buugan qoro ayaa ah markii aan arkay qaabka lagu saleeyo kala xulashada dadka shaqadoonka ah, Xaquuqda shalaaha leyihiin iyo mida lagu leeyahay ee shaqada iyo sidii looga hortagi lahaa dhamaan arimahaas iyo caqabadaha kale  ee mudada soo jiray, Markii aan arki shirkadaha dalka ka jira oo haba yaraatee aanan laheeyd qaab siyaasideed u dagsan ee lagu kala xulo goobta shaqada iyo shaqadoonka soomaaliyeed ee wax soo bartay, iyo sidii looga faa’ideeysan lahaa aqoontaaas dhinaca wanaagsan.

MOHAMED KALAFOGE

Friday, September 5, 2014

XAGEE KU DANBEEYSAY SHARAFTII SOOMAALIYA..?



Runtii waxa igu qasbay inaan su’ashaan idin weydiiyo ayaa waxay tahay, Markaan arkey dhacdooyin badan, sidoo kalane aan u soo joogay waqti igu filan oo aan ku fahmi karo dhibaatada dadka soomaaliyeed heysata.

Waxaan had iyo jeer maqalnaa in dadka soomaaliyeed ku dhibanyihiin qurbaha, dhibaato badane loogu geeysto waddama ku noolyihiin iyo sidoo kale meelaha aduunka ugu kala safraan.
Dhacdadii ugu danbeeysay ee shacab soomaaliyeed lagu bahdilo waxaay ka dhacday dalka Kenya, Dad aan waxbo galabsan oo sharciigii dalka heysta maalin cad loo sheegay in dalka iskaga baxaan.

Hadaba, Aniga shaqsi ahaan dhibaatadas bahdilaada ah ee lagu beegsado. waxay igu qabsatay waddan ka mid ah dalal aan ku sheegno inaan saxiibo nahay..!, waa dalka Uganda, dhacdadaan waxaay ugu dhacday sanadkii hore 2013.
Markii diyaaradii aan saarnaa soo caga dhigatay garoonka Entebbe ee magaalada Kampala u jira qiyaas ahaan 30KM, ayaa sida caadiga ah waxay dadka waxay u kala  baxeeyn qeybo kala duwan, Sida dadka dalka u dhashay oo saf wada gala, Dadka ka sooo jeeda wadamada la isku dhaho East African Community oo saf noqda iyo dadka u dhashay dalalka ee caalamka oo Soomaaliya ka mid tahay meel qura saf ka gala.

Qof waliba marka laga reebo dadka dalka u dhashay waxuu horay kasoo qaatay warqada VISA-ha lagu dalbado, Isla markaane kusoo qoray dhamaan waxii macluumad ah ee laga doonayey, waxaa loo soo dhaqaaqay dhakaas iyo sargaalka qaabilsan socdaalka iyadoo saf dheer lagu jiro, qof walibane markiisa sugaya inuu dhiibto Passport-kiisa iyo warqada VISA-ha oo isla socda.

Hadaba waxa la soo garaay xiligi aan dhibaan lahaa Passport-keyga iyo warqada Visa-ha, Markii aan is dultaagay Sargaalkii qeyba socdaalka qaabilsanaa oo aan u dhiibay intaan kor kusoo sheegay ayaan waxaan kala kulmay runtii soo dhaweeyn ka duwan qaabkii dadkii iga horeey ee cadaanka iyo madoowga lahaa loo soo dhaweeyey, waxaan halkaas ka dareemay in dhamaan dadka kale ee aan safka ku wada jirnay dhamaan si wanaagsan loo soo dhaweeyey. isla markaane howshodii loo fududeeyey, sababtoo ayadoo lagu ixtiraamayo dowladaha dalkooda oo heerkaas gaarsiiyey in dadkooda sidaas loola dhaqmo.

Sargaalkii waxuu si xanaaq ku dheehantahay u fiirshay Passporkeygii iyo meshaan ka imaaday, waxuu igu dhahay maxaad ka qabaneeysay Pakistaan oo ah meshaan ka imaaday? waxaan u sheegay inaan arday ahay, waxyar ka dib sargaalkii waxuu iisheegay in dadka soomaalida ah qol yar oo meel udhaw ku yaalay soo maraan marka hore, anigane halkaas aan iska xaadiriyo.

Markii aan isku dayey inaad weeydiyo sababta aan aniga halkaas u tagayo, isla markaana dadka kale meshaan oo kaliya usoo marayaan, waxuu igu dhahay hadii aadan meshaas tagi waxaad weeyni doontaa inaad hesho visa-ha dalka aad ku gali laheyd.
 
Lasoco Qeybta 2-aad.
 
W/Q: Mohamed Kalafoge

Thursday, September 4, 2014

10 things I hate about being a foreigner in Karachi

Magaalada Karachi ee Pakistaan


1. The staring. From the moment you get out of the airport, wherever you are, whether it is a McDonald’s restroom or browsing in the bazaars, the constant staring makes you feel as if there is some deformity on your body or a target  on your face. Have you suddenly turned into the Bride of Wildenstein?
2. Loadshedding. The novelty of using the lavatory in the dark whilst the guard feebly attempts to get the generator working quickly wears off. And the sudden beaming of mobile phone lights at an aunty’s dinner party is not because you were about to rock out.
3. The language barrier. The blank faces as you mime and act your way through the day makes one realise why drama school didn’t work out. It can be infuriating to get responses like, “Aap apna mun dhona chahein gi?” after trying to mime that you wanted a drink.
4. The humidity. No, I don’t want to get my hair blow dried. Trust me, as soon as I go outside you’ll wonder whether I have even heard of a hair salon.
5. “Buzzzzz….buzzzzzzz”. The non-stop swatting away of the aggravating creatures that are mosquitoes. New research suggests extinction of mosquitoes would not have major detrimental effects to any ecosystem so do away with them already. Forget malaria, I just don’t like the whole “Hey, I’m rocking the bubonic plague” look.
6. Time management. The laid back attitude of Karachiites in making a plan. And if you dare to make plans the incredibly ridiculous need to be available at the drop of a hat, since 2 pm could mean 3, 4, 5 or 6 pm.
7. Traffic. Only in Karachi could driving over pavements to get from point A to B in a non-emergency be par for the course. And the resulting barrage of profanity directed at pedestrians is, of course, considered reasonable.
8. The belief that because you were born in a Western country you are a complete coconut (brown on the outside but white on the inside). Yes, I know what a “s-h-a-l-w-a-r k-a-m-e-e-z” is thank you very much and I do not require cutlery to eat a roti.
9. Special prices. “Baji, for you I do discount…urrrmm 750.” The ridiculous attempts to rip you off as a foreigner. I’ll take a rain check on that ‘special treatment’. The cheesy smiles and broken English won’t get you anywhere!
10. Not good for the waistline. Life in Karachi revolves around food. Aunty jees forcing you to try anything and everything even when you’ve said “no, thank you” ever so sweetly. But after forcing everything edible down your throat, they are also the first to comment on your bulging hips: “Hai, tum aaj kal kaafi healthy lag rahi ho!”

Sources: Express Tribune